ابوالقاسم

ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) جعفربن حسین بن قاسم بن محب اﷲبن قاسم بن مهدی موسوی (سید...). یکی از علمای عهد صفوی . مولد او به سال 1090 هَ . ق . در اصفهان . پس از تحصیل علوم وقت در فتنه ٔ افغان بخونسار پناهید و هم بدانجا اقامت گزید و به سال 1158 هَ . ق . در آن شهر درگذشت . او راست : مناهج المعارف در کلام . تعلیقاتی بر ذخیره ٔ سبزواری در فقه . تتمیم الایضاح در ترتیب کتاب ایضاح علامه ، و کتب و رسائل دیگر در ابواب مختلفه ٔ فقه . و او را در ادب مقامی شامخ بوده است و رسائل و منشآت و اشعار داشته . سیدمحمدباقر صاحب روضات الجنات از احفاد اوست .