ابوالعباس
لغت‌نامه دهخدا
ابوالعباس . [ اَ بُل ْ ع َب ْ با ] (اِخ ) مروزی . جعفربن احمد. یکی از مؤلفین در علوم عدیده . کتب او سخت عزیز و جلیل است . و او اوّل کس است که در مسالک و ممالک کتاب کرد. وفات وی باهواز بود و کتب او را پس از وی به سال 274 هَ . ق . به بغداد برده در طاق حرّانی بفروختند. او راست : کتاب المسالک و الممالک ، کتاب الاداب الکبیر، کتاب الاداب الصغیر، کتاب تاریخ القرآن لتأیید کتب السلطان ، کتاب البلاغة و الخطابة و کتاب الناجم .