ابن هشام
لغت‌نامه دهخدا
ابن هشام . [ اِن ُ هَِ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن هشام بن ابراهیم اللخمی الاندلسی السبتی اللغوی النحوی . سیوطی در طبقات النحاة از او نام برده و تآلیف او را ذکر کرده و گوید در557 هَ . ق . حیات داشت . و ابن دحیه نیز در المطرب من اشعار اهل المغرب در دوازده معنی خال ، شعری از ابن هشام آورده است . او راست : کتاب المدخل الی تقویم اللسان . کتاب تعلیم البیان . کتاب الفصول و الجمل فی شرح ابیات الخمل . کتاب النکت علی شرح ابیات سیبویه . کتاب لحن العامه و شرح الفصیح . شرح مقصوره ٔ ابن درید.