آسا
لغت‌نامه دهخدا
آسا. (پسوند) اَسا. ادات تشبیه است . مثل . مانند. گون . گونه . شبه . وار. سان . سا. نظیر. شکل . صفت : آسمان آسا. بحرآسا. پادشاه آسا. پیل آسا. ترک آسا. خاقانی آسا. خورآسا. دلیرآسا. دودآسا. راهب آسا. رعدآسا. زمین آسا. ساسیاآسا. شیرآسا. عندلیب آسا. فلک آسا. مریدآسا. مهرآسا. یهودآسا :
عدوی او شود روباه بددل
چو شیرآسا خرامد او بمیدان .
دربدی ّ و گدی توئی منحوس
ساستاسا و ساسیاآسا.
بزم خوب تو جنةالمأوی
مَثَل ِ ساقی تو حورآسا.
عزم و حزمش به جنبش و بسکون
آسمان باشد و زمین آسا.
بگیر قبضه ٔ شمشیر عدل و جنبش کن
بگرد گرد همه هند پادشاه آسا.
جان بکف برنه و دلیرآسا
قصد این راه کن در او ماسا.
از کس و ناکس ببرخاقانی آسا در جهان
هیچ صاحب درد را صاحب دوائی برنخاست .
صبحدم چون کِلّه بندد آه دودآسای من
چون شفق در خون نشیند چشم شب پیمای من .
فلک کج روتر است از خط ترسا
مرا دارد مسلسل راهب آسا.
عدوی او شود روباه بددل
چو شیرآسا خرامد او بمیدان .
دربدی ّ و گدی توئی منحوس
ساستاسا و ساسیاآسا.
بزم خوب تو جنةالمأوی
مَثَل ِ ساقی تو حورآسا.
عزم و حزمش به جنبش و بسکون
آسمان باشد و زمین آسا.
بگیر قبضه ٔ شمشیر عدل و جنبش کن
بگرد گرد همه هند پادشاه آسا.
جان بکف برنه و دلیرآسا
قصد این راه کن در او ماسا.
از کس و ناکس ببرخاقانی آسا در جهان
هیچ صاحب درد را صاحب دوائی برنخاست .
صبحدم چون کِلّه بندد آه دودآسای من
چون شفق در خون نشیند چشم شب پیمای من .
فلک کج روتر است از خط ترسا
مرا دارد مسلسل راهب آسا.