آزاده وار
لغتنامه دهخدا
آزاده وار. [ دَ / دِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) آزادوار. با صفت آزاده . چون آزاده :
گشاده درِ هردو آزاده وار
میان ْ کوی کندوری افکنده خوار.
هزار آفرین باد هر ساعتی
بر آن عادت و خوی آزاده وار.
گشاده درِ هردو آزاده وار
میان ْ کوی کندوری افکنده خوار.
هزار آفرین باد هر ساعتی
بر آن عادت و خوی آزاده وار.