آبشتنگاهلغتنامه دهخداآبشتنگاه . [ ب َ / ب ِ ت َ ] (اِ مرکب ) نهفتن گاه . || مبرز. مستراح : نه همی بازشناسند عبیر از سرگین نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه .قریعالدهر (از فرهنگ اسدی ، خطی ).
