آبا
لغتنامه دهخدا
آبا. (از ع ، اِ) در تداول فارسی ، آباء :
تا آدم و حوا که شدند اصل تناسل
هستی ملک و شاه به اجداد و به آبا.
ای خرابات جوی پرآفات
پسر خر توئی و خر آبات .
تا آدم و حوا که شدند اصل تناسل
هستی ملک و شاه به اجداد و به آبا.
ای خرابات جوی پرآفات
پسر خر توئی و خر آبات .