ورتسیدن

ورتسیدن . [ وَ ت َ دَ ] (مص مرکب ) نشستن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
زر اگر داری برو ورتس بالای همه
ورنه چندین عر و گوزت چیست ای ابله مآب .

ملایزدی (از آنندراج ).

چون ورتسد بمسند شیرین تکلمی
کی کور نطق من به بهای شکر دهد.

یزدی (از آنندراج ).