گوهرآموده
لغتنامه دهخدا
گوهرآموده . [ گ َ / گُو هََ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آموده به گوهر. مرصع. جواهرنشان :
وآن نمطهای گوهرآموده
چرمهای دباغت آلوده .
گوهرآموده تاجی از سر خویش
با قبایی زدخل ششتر بیش .
وآن نمطهای گوهرآموده
چرمهای دباغت آلوده .
گوهرآموده تاجی از سر خویش
با قبایی زدخل ششتر بیش .