کیتلغتنامه دهخداکیت . (ادات استفهام + ضمیر) («کی »، ادات استفهام + «ت »، ضمیر متصل مفعولی و اضافی ) کی تو را. چه کس تو را : ور بگیری کیت جستجو کندنقش با نقاش چون نیرو کند؟مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 159).