کیان
لغتنامه دهخدا
کیان . (معرب ، اِ) طبیعت ، وگویا این کلمه سریانی است . (از اقرب الموارد). طبع،و بدان نامیده شده کتاب سمعالکیان و به سریانی شمعاکیانا گویند. (مفاتیح ، ازیادداشت به خط مرحوم دهخدا). سرشت . (مهذب الاسماء). طبیعت . جوهر. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ) :
جمشید کیانی نه که خورشید لیانی
کز نور عیانی همه رخ عین سنائی .
جمشید کیانی نه که خورشید لیانی
کز نور عیانی همه رخ عین سنائی .