نقارچی
لغتنامه دهخدا
نقارچی . [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ] (ص مرکب ) نوبت نواز. (آنندراج ). کسی که نقاره می زند. (ناظم الاطباء). نقاره چی :
مه نقارچی من به شهر شهرت اوست
گذشت نوبت خوبان عصر و نوبت اوست .
رجوع به نقاره چی شود.
مه نقارچی من به شهر شهرت اوست
گذشت نوبت خوبان عصر و نوبت اوست .
رجوع به نقاره چی شود.