می خوار
لغت‌نامه دهخدا
می خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا] (نف مرکب ) می خواره . می گسار. سیکی خوار. باده گسار. باده خوار. شرابخوار. می باره . شرابخواره :
مطربان رودنواز ورهیان زرافشان
دوستداران همه می خوار و مخالف غمخور.
یکی چون روی بیماران دوم چون روی می خواران
سیم چون دست با حنی چهارم دست بی حنی .
وان قطره ٔ باران که چکد بر گل خیری
چون قطره ٔ می بر لب معشوقه ٔ می خوار.
چنان بسازد با طبع تو تهور تو
چنانکه رامش را طبع مردم می خوار.
من به یمگان به بیم و خوار و به جرم
ایمنند آنکه دزد و می خوارند.
شراب از دست خوبان سلسبیل است
وگرنه خون می خواران سبیل است .
محتسب گوچنگ می خواران بسوز
مطرب ما خوب نائی میزند.
لبت شکر به مستان داد و چشمت می به میخواران
منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم .
در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست .
صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوش است .
نم نم باران به میخواران خوش است
رحمت حق بر گنه کاران خوش است .
و رجوع به می خواره و می خوارگان شود.
مطربان رودنواز ورهیان زرافشان
دوستداران همه می خوار و مخالف غمخور.
یکی چون روی بیماران دوم چون روی می خواران
سیم چون دست با حنی چهارم دست بی حنی .
وان قطره ٔ باران که چکد بر گل خیری
چون قطره ٔ می بر لب معشوقه ٔ می خوار.
چنان بسازد با طبع تو تهور تو
چنانکه رامش را طبع مردم می خوار.
من به یمگان به بیم و خوار و به جرم
ایمنند آنکه دزد و می خوارند.
شراب از دست خوبان سلسبیل است
وگرنه خون می خواران سبیل است .
محتسب گوچنگ می خواران بسوز
مطرب ما خوب نائی میزند.
لبت شکر به مستان داد و چشمت می به میخواران
منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم .
در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست .
صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوش است .
نم نم باران به میخواران خوش است
رحمت حق بر گنه کاران خوش است .
و رجوع به می خواره و می خوارگان شود.