قباویلغتنامه دهخداقباوی . [ ق ُ وی ی ] (اِخ ) رزق اﷲ. سمعانی گوید: وی برای ما از ابوالفضل بکربن محمدبن علی روایت کرد. در بخارا از او احادیث مختصری شنیدم . او به کودکان ادب درس میگفت . (سمعانی ).
