فی
لغتنامه دهخدا
فی . (ع اِ) حرف فاء عربی و فارسی را نیز «فی » نامیده اند :
بر دامن کوهسار حلمش
سر پیش فکنده قاف چون فی .
قاف از کتابت تو یک حرف خواند وز شرم
بر اوج امتحان شد گردن شکسته چون فی .
سلطان آل یاسین کز عشق نعل اسبش
سربازپس برآید نون هلال چون فی .
بر دامن کوهسار حلمش
سر پیش فکنده قاف چون فی .
قاف از کتابت تو یک حرف خواند وز شرم
بر اوج امتحان شد گردن شکسته چون فی .
سلطان آل یاسین کز عشق نعل اسبش
سربازپس برآید نون هلال چون فی .