علکوملغتنامه دهخداعلکوم . [ ع ُ ] (ع ص ) استواراندام از شتر و جز آن . مذکر و مؤنث در آن یکسان است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، عَلاکیم . (اقرب الموارد).
