صفورا
لغت‌نامه دهخدا
صفورا. [ ص َ ] (اِخ ) دختر حضرت شعیب و زوجه ٔ حضرت موسی است که در مقابل هشت سال شبانی شعیب با ازدواج با او نایل شد. (قاموس الاعلام ترکی ). و رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 84 و رجوع به تفاسیر شود :
موسی از بهر صفورا کند آتش خواهی
وآن شبانیش هم از بهر صفورابینند.
در هوای عشق آن نور رشاد
خود صفورا هر دو دیده باز داد.
رجوع به صفور شود.
موسی از بهر صفورا کند آتش خواهی
وآن شبانیش هم از بهر صفورابینند.
در هوای عشق آن نور رشاد
خود صفورا هر دو دیده باز داد.
رجوع به صفور شود.