شیه
لغتنامه دهخدا
شیه . [ ی َ / ی ِ ] (از ع اِ) علامت . نشان . زیور (در اسب ). رنگ مخالف بدن . خال . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شیة شود. || شیهه و بانگ اسب :
چنان با شیه حمله کرد ادهمش
که در حمله خون شد خوی از ادرمش .
چنان با شیه حمله کرد ادهمش
که در حمله خون شد خوی از ادرمش .