شیفته رای
لغت‌نامه دهخدا
شیفته رای . [ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) که چون عاشقان و مفتونان فکر و اندیشه دارد. با اندیشه و رای درهم :
من چو مخمور ز تب شیفته چشمم چه عجب
گرچو مصروع ز غم شیفته رایید همه .
تا بود جوانی آتش جان افزای
جانباز چو پروانه بدم شیفته رای .
تو که جوهر نیی نداری جای
چون رسد در تو وهم شیفته رای .
این شیفته رای ناجوانمرد
بی عافیت است و رایگان گرد.
من چو مخمور ز تب شیفته چشمم چه عجب
گرچو مصروع ز غم شیفته رایید همه .
خاقانی .
تا بود جوانی آتش جان افزای
جانباز چو پروانه بدم شیفته رای .
خاقانی .
تو که جوهر نیی نداری جای
چون رسد در تو وهم شیفته رای .
نظامی .
این شیفته رای ناجوانمرد
بی عافیت است و رایگان گرد.
نظامی .
