شهاده
لغتنامه دهخدا
شهاده . [ ش َ دَ / دِ ] (از ع ، اِمص ) شهادة. شهادت :
بگو شهاده سرت را ز تن جدا سازم
میانه ٔ تن و جانت جدائی اندازم .
و رجوع به شهادت و شهادة شود.
بگو شهاده سرت را ز تن جدا سازم
میانه ٔ تن و جانت جدائی اندازم .
و رجوع به شهادت و شهادة شود.