سرای نهفت
لغتنامه دهخدا
سرای نهفت . [ س َ ی ِ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از عالم آخرت که عالم جاوید باشد. (برهان ) (آنندراج ) :
واعظی بر فراز منبر گفت
که چو پیدا شود سرای نهفت .
واعظی بر فراز منبر گفت
که چو پیدا شود سرای نهفت .