سبز دیبالغتنامه دهخداسبز دیبا. [ س َ ] (اِ مرکب ) دیبای سبز : رنگ سپیدی بر زمین از سونش دندانْش بین سوهان بادش پیش از این بر سبز دیبا ریخته .خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 390).