زاویه افکندن
لغتنامه دهخدا
زاویه افکندن . [ ی َ / ی ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) زاویه در فارسی با لفظ افکندن مستعمل است . (آنندراج ) . بنا کردن زاویه . پی افکندن زاویه :
افکنده ز روزگار بیحد
صد زاویه در یکی الف قد.
افکنده ز روزگار بیحد
صد زاویه در یکی الف قد.