دم شناس
لغتنامه دهخدا
دم شناس . [ دَ ش ِ ] (نف مرکب ) حکیم و طبیب دانا و کارآزموده . (ناظم الاطباء). کنایه از حکیم حاذق است . (از آنندراج ) (از انجمن آرا) (از برهان ) :
زبان دان یکی مردم دم شناس
طلب کردکز کس ندارد هراس .
زبان دان یکی مردم دم شناس
طلب کردکز کس ندارد هراس .