دماغ پرور
لغتنامه دهخدا
دماغ پرور. [ دَ / دِ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) دماغ پرورنده . که مشام را خوش آید. که مشام جان را نوازش دهد.که مایه ٔ نوازش و حظ مغز و اعصاب گردد :
یک دسته گل دماغ پرور
از خرمن صد گیاه بهتر.
زآن بوی خوش دماغ پرور
اعضاش گرفته رنگ عنبر.
یک دسته گل دماغ پرور
از خرمن صد گیاه بهتر.
زآن بوی خوش دماغ پرور
اعضاش گرفته رنگ عنبر.