دخمه گاه
لغتنامه دهخدا
دخمه گاه . [ دَ م َ / م ِ] (اِ مرکب ) محل دخمه . مقبره . دخمه دان :
که این قادسی دخمه گاه منست
کفن جوشن و خون کلاه منست .
بآیین کفن کردش و دخمه گاه
وزآنجایگه رفت نزد سپاه .
که این قادسی دخمه گاه منست
کفن جوشن و خون کلاه منست .
بآیین کفن کردش و دخمه گاه
وزآنجایگه رفت نزد سپاه .