خکاو
لغتنامه دهخدا
خکاو. [ خ َ ](اِخ ) نام ولایتی است و آنرا خگاو نیز گویند. (از برهان قاطع). و در انجمن آرای ناصری آمده است آنرا خرگاو می گویند و مخفف آن خکاو یا خگاو است :
داشت زالی بروستای خگاو
مهستی نام دختری و سه گاو.
در حاشیه برهان قاطع آمده است صحیح آن بجای خگاو تکاو است و تکاو همان تکاب و تکاف می باشد. رجوع به حدیقه ٔ سنائی چ مدرس رضوی ص 454 شود.
داشت زالی بروستای خگاو
مهستی نام دختری و سه گاو.
در حاشیه برهان قاطع آمده است صحیح آن بجای خگاو تکاو است و تکاو همان تکاب و تکاف می باشد. رجوع به حدیقه ٔ سنائی چ مدرس رضوی ص 454 شود.