خلیقاءلغتنامه دهخداخلیقاء. [خ ُ ل َ ] (ع اِ) باطن غار. || جای هموار وبرابر از پیشانی . || بن بینی نزدیک ابرو.(از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
