خردلة
لغتنامه دهخدا
خردلة. [ خ َ دَ ل َ ] (ع اِ) یک دانه خردل یا خردله . (آنندراج ). بهندی آن را رائی نامند. (از غیاث اللغات ).یک سپندان . (یادداشت بخط مؤلف ). || مأخوذ از تازی ، چیز اندک . (یادداشت مؤلف ) :
با عمل مر علم دین را راست دار
آن از این کمتر مکن یک خردله .
خردول و خر بغائی و نی عقل ونی خرد
اندر سرت بخردله ٔ او بخربقه .
میازار عامی بیک خردله
که سلطان شبانست و عامی گله .
با عمل مر علم دین را راست دار
آن از این کمتر مکن یک خردله .
خردول و خر بغائی و نی عقل ونی خرد
اندر سرت بخردله ٔ او بخربقه .
میازار عامی بیک خردله
که سلطان شبانست و عامی گله .