جفت جفت
لغتنامه دهخدا
جفت جفت . [ ج ُ ج ُ ] (ق مرکب ) دودو. زوج زوج . (ناظم الاطباء). دوگان دوگان . دوتادوتا :
سپاه پراکنده شد جفت جفت
همه نام ایرج بد اندر نهفت .
ای طاق ابروان بدر آئید جفت جفت
در طاق نیم خایه علی اﷲ برآورید.
سپاه پراکنده شد جفت جفت
همه نام ایرج بد اندر نهفت .
ای طاق ابروان بدر آئید جفت جفت
در طاق نیم خایه علی اﷲ برآورید.