تبدل
لغتنامه دهخدا
تبدل . [ ت َ ب َدْ دُ ] (ع مص ) دگرگون گردیدن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تبدیل . تحویل . (ناظم الاطباء) :
دل در جهان مبند که با کس وفا نکرد
هرگز نبود دور زمان بی تبدّلی .
|| بدل گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). عوض کردن این بدان . (آنندراج ): تبدله به ؛ گرفت آن را بدل آن . و منه قوله ُ تعالی : و من یتبدل ِ الکفر بالایمان فقد ضل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
دل در جهان مبند که با کس وفا نکرد
هرگز نبود دور زمان بی تبدّلی .
|| بدل گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). عوض کردن این بدان . (آنندراج ): تبدله به ؛ گرفت آن را بدل آن . و منه قوله ُ تعالی : و من یتبدل ِ الکفر بالایمان فقد ضل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).