بوستان پیرا

بوستان پیرا. (نف مرکب ) بوستان پیرای . باغبان . (آنندراج ). بستان پیرا. بوستان بان . (فرهنگ فارسی معین ) :
اگر از دورباش بوستان پیرا نیندیشد
سر از یک طوق با قمری کند سرو روان بیرون .

صائب .

بسعی بوستان پیرا چه حاجت باغ مینو را.

یغما (از ضیاءاللغة).

رجوع به بستان پیرا و بستان پیرای شود.