ببلیونلغتنامه دهخداببلیون . [ ب َ ب ِ ] (اِخ ) همان بابلیون است که نام قدیم مصر و خصوصاً فسطاطبوده است ، و در شعر عمران بن حطان آمده : فساروا بحمداﷲ حتی احلهم ببلیون منها الموجفات السوابق .(از معجم البلدان ).
