انصعادلغتنامه دهخداانصعاد. [ اِ ص ِ ] (ع مص ) بالا برآمدن . اصعاد : از راه طالقان چون سیل در انحدار و زبانه ٔ آتش در انصعاد بر آب چون باد روان شدند. (جهانگشای جوینی ).
