آهوبره
لغتنامه دهخدا
آهوبره . [ ب َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) بچه ٔ آهو. آهوبچه . برّه ٔ آهو. شادن . رشا. غزال . غزاله . ظبی . ظبیه . طلا. خِشف . ریم . جدایه . خریجه . یعفور :
کف یوز پرمغز آهوبره
همه چنگ شاهین دل گودره .
این عجب نیست بسی کز اثر لاله و خوید
گفتی آهوبره میناسُم و بیجاده لب است .
در ایام عدل تو آهوبره
ز پستان شیران شده سیرشیر.
- آهوبره ٔ فلک ؛ برج حمل .
|| هوبره . آبره . حُباری ̍. چرز. چرزه . جرز. توقدری . تغدری .
کف یوز پرمغز آهوبره
همه چنگ شاهین دل گودره .
این عجب نیست بسی کز اثر لاله و خوید
گفتی آهوبره میناسُم و بیجاده لب است .
در ایام عدل تو آهوبره
ز پستان شیران شده سیرشیر.
- آهوبره ٔ فلک ؛ برج حمل .
|| هوبره . آبره . حُباری ̍. چرز. چرزه . جرز. توقدری . تغدری .