پژاگن/pažāgen/فرهنگ فارسی عمید / قربانزادهچرکین؛ چرکآلود؛ پلید؛ پژوین: ◻︎ لطیف و جوانم چو گل به گاه بهار / پژاگن نیَم سالخورده نیَم (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۸۸).
