پنداریدن/pendāridan/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= پنداشتن: ◻︎ زشت باید دید و انگارید خوب / زهر باید خورد و پندارید قند (رابعه: شاعران بیدیوان: ۷۴ حاشیه).