پرمایه
/pormāye/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
۱. دارای مادۀ اصلی بسیار؛ دارای مایۀ بسیار؛ مایه‌دار.
۲. [مجاز] غنی.
۳. [مجاز] صاحب علم و خرد بسیار؛ بسیاردانا.
۴. [قدیمی، مجاز] شریف؛ بزرگوار.
۵. [قدیمی، مجاز] پربها؛ هرچیز گران‌مایه.
۶. [قدیمی، مجاز] ثروتمند.
۷. [قدیمی] ماده‌گاوی که شیر بسیار بدهد.
۲. [مجاز] غنی.
۳. [مجاز] صاحب علم و خرد بسیار؛ بسیاردانا.
۴. [قدیمی، مجاز] شریف؛ بزرگوار.
۵. [قدیمی، مجاز] پربها؛ هرچیز گران‌مایه.
۶. [قدیمی، مجاز] ثروتمند.
۷. [قدیمی] ماده‌گاوی که شیر بسیار بدهد.