پراکنده گو/parākndegu/فرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپریشانگو؛ بیهودهگو: ◻︎ بهایم خموشند و گویا بشر / پراکندهگوی از بهایم بتر (سعدی: ۱۵۵ حاشیه).