نوش
/nuš/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. [مقابلِ نیش] هرچیز مطبوع و خوشایند.
۲. (شبهجمله) گوارا باد؛ نوش جان باد.
۳. [قدیمی] عسل؛ شهد؛ انگبین.
۴. [قدیمی] پادزهر؛ تریاق.
۵. [قدیمی] شراب؛ باده.
۶. [قدیمی] نوعی نقل و شیرینی که برای مزۀ شراب میخورند.
۷. (اسم مصدر) [قدیمی] زندگی؛ حیات؛ بیمرگی.
۸. (صفت) [قدیمی] گوارا.
۹. (صفت) [قدیمی] شیرین.
۲. (شبهجمله) گوارا باد؛ نوش جان باد.
۳. [قدیمی] عسل؛ شهد؛ انگبین.
۴. [قدیمی] پادزهر؛ تریاق.
۵. [قدیمی] شراب؛ باده.
۶. [قدیمی] نوعی نقل و شیرینی که برای مزۀ شراب میخورند.
۷. (اسم مصدر) [قدیمی] زندگی؛ حیات؛ بیمرگی.
۸. (صفت) [قدیمی] گوارا.
۹. (صفت) [قدیمی] شیرین.