نافه گشا

۱. آن‌که نافۀ مشک را بگشاید و بوی خوش پراکنده سازد؛ نافه‌گشاینده: ◻︎ هوا مسیح‌نفس گشت و خاک نافه‌گشای / درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد (حافظ: ۳۵۸).
۲. [مجاز] خوش‌بوکنندۀ هوا.