ناغوش
/nāquš/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
غوطهوری در آب؛ سر فروبردن در آب؛ غوطه.
〈 ناغوش خوردن: (مصدر لازم) [قدیمی] سر در آب فروبردن؛ غوطه خوردن: ◻︎ گرد گرداب مگرد ای که ندانی تو شنا / که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری (لبیبی: شاعران بیدیوان: ۴۹۱).
〈 ناغوش خوردن: (مصدر لازم) [قدیمی] سر در آب فروبردن؛ غوطه خوردن: ◻︎ گرد گرداب مگرد ای که ندانی تو شنا / که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری (لبیبی: شاعران بیدیوان: ۴۹۱).