ناشتا
/nāš[e]tā/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. شخص گرسنه که از بامداد چیزی نخورده باشد.
۲. گرسنه؛ غذانخورده.
〈 ناشتا شکستن: [مجاز] غذایی اندک در بامداد خوردن؛ ناشتایی خوردن.
۲. گرسنه؛ غذانخورده.
〈 ناشتا شکستن: [مجاز] غذایی اندک در بامداد خوردن؛ ناشتایی خوردن.