26 فرهنگ

ناشتا

/nāš[e]tā/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. شخص گرسنه که از بامداد چیزی نخورده باشد.
۲. گرسنه؛ غذانخورده.
⟨ ناشتا شکستن: [مجاز] غذایی اندک در بامداد خوردن؛ ناشتایی خوردن.