ناداشتی
/nādāšti/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. فقر و فاقه؛ تهیدستی.
۲. [مجاز] بیشرمی؛ بیحیایی.
۳. [مجاز] بیاعتقادی.
۴. [مجاز] نفاق؛ دورویی: ◻︎ چون بُوَد آن صلح ز ناداشتی / خشم خدا باد بر آن آشتی (نظامی۱: ۸۶).
۲. [مجاز] بیشرمی؛ بیحیایی.
۳. [مجاز] بیاعتقادی.
۴. [مجاز] نفاق؛ دورویی: ◻︎ چون بُوَد آن صلح ز ناداشتی / خشم خدا باد بر آن آشتی (نظامی۱: ۸۶).