قار
/qār/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. ‹قیر› مادۀ غلیظ و سیاهرنگی که از نفت گرفته میشود زفت.
۲. (صفت) [مجاز] سیاه: ◻︎ در غم آزت چو قیر سر شده چون شیر / وآن دل چون تازه شیر نوشده چون قار (ناصرخسرو۱: ۲۵۱).
۲. (صفت) [مجاز] سیاه: ◻︎ در غم آزت چو قیر سر شده چون شیر / وآن دل چون تازه شیر نوشده چون قار (ناصرخسرو۱: ۲۵۱).