غیه
/qiy[y]e/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
فریاد؛ بانگ و آواز بلند.
⟨ غیه برداشتن: (مصدر لازم) [قدیمی] =⟨ غیه کشیدن
⟨ غیه زدن: (مصدر لازم) [قدیمی] =⟨ غیه کشیدن
⟨ غیه کشیدن: (مصدر لازم) بانگ برآوردن؛ فریاد بلند کشیدن.
⟨ غیه برداشتن: (مصدر لازم) [قدیمی] =⟨ غیه کشیدن
⟨ غیه زدن: (مصدر لازم) [قدیمی] =⟨ غیه کشیدن
⟨ غیه کشیدن: (مصدر لازم) بانگ برآوردن؛ فریاد بلند کشیدن.