طفره
/tafre/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. خیز برداشتن؛ جَستن.
۲. = ⟨ طفره رفتن
⟨ طفره رفتن: (مصدر لازم) کوتاهی کردن؛ تٲخیر؛ تعلل کردن در کاری؛ سر دواندن.
⟨ طفره زدن: (مصدر لازم) = ⟨ طفره رفتن
۲. = ⟨ طفره رفتن
⟨ طفره رفتن: (مصدر لازم) کوتاهی کردن؛ تٲخیر؛ تعلل کردن در کاری؛ سر دواندن.
⟨ طفره زدن: (مصدر لازم) = ⟨ طفره رفتن