طبرخون/tabarxun/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= تبرخون: ◻︎ زرد چو زهرهست عارض بهی و سیب / سرخ چو مریخ روی نار و طبرخون (ناصرخسرو: ۴۹۱).