صاحب کمال/sāhebkamāl/فرهنگ فارسی عمید / قربانزادهدارای فضل و کمال؛ دارای علم و ادب: ◻︎ صاحب کمال را چه غم از نقص مالوجاه / چون ماهپیکری که بر او سرخ و زرد نیست (سعدی۲: ۶۸۸).