شهاب
/ša(e)hāb/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. شعله؛ شعلۀ آتش.
۲. (نجوم) خطی روشن در آسمان که بر اثر برخورد سنگی آسمانی با جوّ زمین و سوختن آن ایجاد میشود.
⟨ شهاب ثاقب: (نجوم) = شهاب ša(e)hā
۲. (نجوم) خطی روشن در آسمان که بر اثر برخورد سنگی آسمانی با جوّ زمین و سوختن آن ایجاد میشود.
⟨ شهاب ثاقب: (نجوم) = شهاب ša(e)hā